هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب
گریان، زغمى دیده عالم شده امشب
پایان شب آخر ماه صفر است این
یا آنکه ز نو ماه محرّم شده امشب
از داغ جگر سوز نبى سیّد ابرار
نخل قد زهرا و على خم شده امشب
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
خداوند، سه چیز را دوست می دارد : کم گویی، کم خوابی و کم خوری ؛
و سه چیز را خداوند دشمن می دارد :پُرگویی، پُرخوابی و پُرخوری. (رسول خدا صلی الله علیه و آله)
رحلت جانگدازش تسلیت، التماس دعا
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
در سوگ نبی جهان سیه می پوشد
در سینه، دل از داغ حسن می جوشد
از ماتم هشتمین امام معصوم
هر شیعه ز درد، جام غم می نوشد.
…
اللهم صل علی محمد و آل محمد
التماس دعا
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیامبر اکرم(ص):
بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقتش است ، آنگاه نیکی به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
.: تسلیت باد عزای رحلت رسول خدا و شهادت امام حسن مجتبی :.
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
عالم امروز پر از ماتم و رنج و محن است
گرد غم بر سر هر محفل و هر انجمن است
این چه شور است که بر پا شده در ارض و سماء
این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است
بانگ وفریاد به گوش آید از افلاک مگر
رحلت ختم رسولان و عزای حسن است
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تقوای کامل آن است که آنچه را نمیدانی یاد بگیری و به آنچه میدانی عمل کنی. پیامبر اکرم (ص)
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
خدایا، بحق رسول گرامی ات، علم و عمل و تقوای ما را در راه رضای خودت روزافزون بگردان / آمین.
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیامبر(ص): ایمان شما چون لباسی که به تن دارید،
کهنه میشود از خدا بخواهید که ایمان را در دل شما تازه کند.
*ایام عزای اهل بیت تسلیت باد*
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تشنه ی قطره‌ای از کوثر جام حسنیم
همه محتاج عنایات مدام حسنیم
به خدا شیعه و مأموم حسن بود حسین
ما غلامی ز غلامان غلام حسنیم
صلح او حافظ فتیان بنی هاشم شد
همه مبهوط زوایای قیام حسنیم
.: شهادت جانسوز و مظلومانه اش تسلیت و تعزیت :.
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
لاله‌اى بود که با داغ جگر سوخته بود
آتشى در دل سودا زده افروخته بود
شرم دارم که بگویم تن مسموم تو را
خصم با تیر به تابوت به هم دوخته بود
راز دل را همه با همسر خود مى‌گویند
حسن از همسر خودکامه خود سوخته بود
جگرش پاره شد از نیشتر زخم زبان
در لگن خون دلى ریخت که اندوخته بود
ارث از مادر خود بُرد غم و رنج و مِحن
صبر و تسلیم و رضا از پدر آموخته بود
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ختم رُسُل به سوی جنان می‌کند سفر / جان جهانیان ز جهان می‌کند سفر
ریزید خون ز دیده که در آخر صفر / کز پیکر وجود، روان می‌کند سفر
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آه و واویلا، که چشمان پیمبر بسته شد
باب وحی و خانۀ زهرای اطهر بسته شد
دست فتنه، باز شد بازوی حیدر بسته شد
هم عزای مصطفی، هم غربت شیرخداست . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دریغا که روح دعا، رفت در خاک / گرفتند از ما روان دعا را
به سوگ محمّد، بگریید، یاران / که زهرا ببیند، سرشک شما را . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
یا رسول الله
مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد
اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جان جهان ز پیکر هستی جدا شده
خاموش، شمع محفل نورالهدی شده
ملک خداست غرق در اندوه و اضطراب
واویلتا عزای رسول خدا شده
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
باور کنید قامت حیدر خمیده است
رنگ از عذار حضرت زهرا پریده است
باور کنید بغض حسن مانده در گلو
خونِ دل حسین به صورت چکیده است . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
گفتم که عمر ماه صفر رو به آخر است / دیدم شروع محشر کبرای دیگر است
گردون شده سیاه و فضا پر زدود و آه / تاریک تر ز عرصة تاریک محشر است . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مهرت به کائنات برابر نمی شود / داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود / سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ای امت رسول، قیامت بپا کنید/ لبریز، جام دیده ز اشک عزا کنید
در ماتم پیمبر و تنهایی علی / باید برای حضرت زهرا دعا کنید . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آه و واویلتا محشر کبری شده/ روز تنهایی حیدر و زهرا شده
حضرت فاطمه دارد این زمزمه/ السلام علیک، یا رسول الله
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
در عزای تو ای چراغ راه/ امت اسلام دارد اشک و آه
در غمت از دل ناله‌ها خیزد / دیدۀ هستی اشک غم ریزد . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
یا رسول اللّه
امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده ایم
و نام مبارک تو را با درود و تحیّت بر زبان جاری می سازیم . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
رحلت رحمۀ للعالمین آمده / ناله از قلب جبریل امین آمده
از ملایک همه آید این زمزمه / السلام علیک، یا رسول الله
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
که هم‌درد باشید، خیرالنسا را
الهی الهی که اهل مدینه
نبینند، تنهایی مرتضا را
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چشم اهل دل ازگریه خونباراست / حضرت مهدی امشب عزاداراست
خاک غم امروز برفرق عالم شد / سینه شیعه دریای ماتم شد . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اهل عالم عزای خاتم الانبیاست / همه جا کربلای خاتم الانبیاست
زین بلای عظیم گشته امت یتیم / السلام علیک، یا رسول الله
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
روز عزای مسلمین است / در ناله جبریل امین است
مدینه شده غرق سوگ و ماتم / بهر مجتبی و نبی اکرم
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ای مدینـه دگـر مصطفی نداری / ناله کن که شده وقت سوگواری
اشک زینب از دیده می‌ریزد / آتـش از بیت فاطمه خیزد . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
با وفات احمد زنده شد جهالت / ز آتش ستم سوخت گلشن عدالت
نخله دین را به تبر شکستند / ثمر بریدند و شجر شکستند . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آید از مدینه پیک غم با فغان / که رسول اکرم رفته از این جهان
خاطر بَضعه ُالنبی شکسته / گرد یتیمی به رخش نشسته . . .
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
گرد ملال بر رخ اسلام و مسلمین / اشک عزا به دیدة زهرای اطهر است
گفتم چه روی داده که زهرا زند به سر / دیدم که روز، روز عزای پیمبر است . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چراغ مدینه امشب شده خاموش / صدیقة کبرا گردیده سیه پوش
زهرای مظلومه از دیده گریان است / بهر پدر امشب چون شمع سوزان است . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مدینه، چه کردی رسول خدا را / گرفتی ز ما خاتم‌الانبیا را
چه بیدادگر بود، این چرخ گردون / که خاک یتیمی، به سر ریخت ما را . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
سوگ رسول یا که غم بی‌نهایت است / یا نقشۀ شکستن رکن هدایت است
تیغ سقیفه گشته حمایل به دست خصم / او را هوای حمله به بیت ولایت است . . .
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ای آسمان بگرد و دل از غصه چاک کن / خود را نهان چو جسم پیمبر به خاک کن
دستی برون ز خاک کن ای ختم انبیا / اشک غم حسین و حسن را تو پاک کن . . .